Inzicht in INZO: Verschillende ruimtelijke benaderingen en hun effect op medisch personeel.

Dit onderzoek wordt uitgevoerd aan de hand van een casestudyanalyse van vier Afdelingen Intensieven Zorgen en een terugkoppeling naar het nieuwe ontwerp van de Afdeling Intensieve Zorgen van het Universitair Ziekenhuis van Antwerpen (UZA). Deze analyse gebeurt aan de hand van vijf ontwerpkenmerken namelijk: ruimtelijke organisatie, materialisatie, circulatie flexibiliteit en structuur. Dit wordt gecombineerd met een literatuuronderzoek en interviews met hoofdverpleegkundigen en architecten van de vier specifiek gekozen casestudy’s. Hierdoor krijg ik inzicht in hoe de afdelingen in elkaar zitten, in wat ze verschillen en hoe ze het medisch personeel kunnen beïnvloeden.

Het onderzoek toont aan dat centraal geplaatste verpleegposten, natuurlijk licht en gescheiden circulatie flows bijdragen aan een efficiëntere werking en een betere beleving. Tegelijk kan een slechte indeling, foutief ruimtegebruik en gebrek aan privacy net belastend zijn. Materialisatie beïnvloedt de beleving, maar wordt zelden planmatig meegenomen. Dankzij een analysekader en overzichtsmatrixen konden ruimtelijke benaderingen duidelijk in kaart gebracht worden, alsook aspecten die zowel kwaliteiten als uitdaging vormen. Normen blijken niet altijd aan de praktijk aangepast, waardoor kritische toetsing nodig is. Betrokkenheid van eindgebruikers is essentieel voor een doeltreffend en mensgericht ontwerp.

Deze thesis draagt bij aan de ontwikkeling van INZO’s, door inzicht te bieden in hoe verschillende ruimtelijke benaderingen het gebruik en de beleving van medisch personeel beïnvloeden. De bevindingen bieden niet alleen een bijdrage aan het wetenschappelijke debat rond evidence-based design, maar formuleren ook een basis aan de hand van analysekaders en overziwhtsmatrixen voor ontwerpers en zorginstellingen bij het (her)ontwerpen of analyseren van Afdelingen Intensieven Zorgen.