Still Waters
Nomy Meunier
Master Interieurarchitectuur
2024— 2025
studio
Re-use of Modernist Buildings
promotoren
Aude Schuermans
Exterieur beeld omgeving
Onthaal meditatieruimte en yogazaal, materialisatie die geborgenheid en intimiteit weerspiegelen
Isometrisch zicht sportgebouw
Meditatieruimte, waarbij de oude tegels werden hergebruikt en de serene sfeer heerst
In stand houden van de bestaande architecturale kwaliteiten en materialen met nieuwe ingrepen die het ontwerp versterken.
Still Waters
Still Waters herbestemt het verlaten openluchtzwembadcomplex in het Sport Vlaanderen-domein Hofstade tot een plek van rust, reflectie en zachte activiteit. Vier modernistische paviljoenen krijgen een nieuwe invulling met ademhalingssessies, yoga, meditatie en slow sport. Het ontwerp bewaart de architecturale kracht van de bestaande structuren en verbindt erfgoed met hedendaagse noden. Een pauzeknop in een domein waar beweging en verstilling elkaar in balans ontmoeten.
Het voormalige openluchtzwembad van Hofstade, ontworpen door Charles Van Nueten en geopend in 1939, is vandaag een verlaten erfgoedsite. Na de sluiting in 1978 bleven de vier paviljoenen rond het bad meer dan vijftig jaar onaangeroerd achter. Hun huidige toestand toont tekenen van verval, maar tegelijk ook een sterke architecturale basis die uitnodigt tot herinterpretatie.
Mijn masterproef onderzoekt hoe deze gebouwen opnieuw betekenisvol kunnen worden binnen het grotere domein van Sport Vlaanderen Hofstade. Uit buurtonderzoeken, terreinanalyses en een enquête bij bezoekers en medewerkers bleek een duidelijke vraag naar nieuwe functies die aansluiten bij het sportieve karakter van de site, maar ook inspelen op welzijn en beleving. Deze inzichten vormden het vertrekpunt voor het herbestemmingsprogramma.
De ontwerpkeuzes vertrekken vanuit een dubbele ambitie: enerzijds respect voor de modernistische vormentaal en structuur van de gebouwen, anderzijds het creëren van hedendaagse functies die duurzaam en contextueel relevant zijn. De bestaande kolomstructuren en rode kleedhokjes werden behouden en geaccentueerd, terwijl subtiele ingrepen zoals het toevoegen van raamprofielen of het uitbreiden van gevels de leesbaarheid en toegankelijkheid van de gebouwen verbeteren.
Het resultaat is een ontwerp waarin erfgoed en nieuwe noden elkaar versterken. De paviljoenen krijgen een nieuwe invulling met programma’s die bijdragen aan het fysieke én mentale welzijn van de bezoekers. Daarmee transformeert het complex van een vervallen relicte site tot een betekenisvolle schakel in het recreatieve landschap van Hofstade.