‘wat niet past in Normaal’

Een masterproef die raakt aan diverse vragen om buiten de grenzen van wat ‘Normaal’ is te treden. Welke alternatieve ruimtes bieden een referentiekader om anders om te gaan met zorg voor de psyche? Hoe kan poëzie hierbij raken aan tacit knowledge en ruimtelijke alternatieven verbeelden?

Het onderzoek verzamelt inzichten door gesprekken met ervaringsdeskundigen, persoonlijke observaties en een verdieping in alternatieve zorgmodellen. Deze benaderingen belichten zowel de zichtbare als de onzichtbare ruimtelijke noden en behoeen binnen de psychiatrie. Het werpt licht op knelpunten en kansen zoals liminale zones, tussenruimtes, de ethiek van een goed onthaal, en de positionering van de patiënt. Vanuit een fascinatie voor het concept van de heterotopie, ofwel de alternatieve ruimte die werkelijk bestaat, worden alternatieven verkend.

Storytelling wordt gedurende het onderzoek ingezet om waardevolle concepten zoals nabijheid, huiselijkheid en het warm onthaal te vertalen naar ruimtelijke strategieën. Met deze poëtische tussentaal stree dit onderzoek niet naar eenduidige oplossingen maar alternatieven die het zorglandschap kunnen versterken door de omgang met mentaal welzijn in het ontwerpproces te heroverwegen. Ze brengen een attitude naar voren die de identiteit en de kwetsbaarheid van de mens als kracht aanstipt.