Sint-Trudo Pastorij
Flore Toelen
Master Interieurarchitectuur
2024— 2025
studio
Morfologie van het Interieur
promotoren
Eva Storgaard
Marjan Michels
Een nieuw paviljoen verbindt oud en nieuw: het volgt de contouren van het vroegere volume en behoudt de doorgang naar de tuin als open ontmoetingsplek.
Het open atelier biedt ruimte voor tijdelijke tentoonstellingen en nodigt bezoekers uit om kunst op een laagdrempelige manier te beleven.
In het gesloten atelier krijgt het oorspronkelijke behangpapier een hedendaagse vertaling, waardoor de geschiedenis subtiel zichtbaar blijft in een eigentijdse ruimte.
De vergaderruimte op zolder is een rustige plek met veel licht, waar oud en nieuw samenkomen tussen de houten dakspanten.
Sint-Trudo Pastorij
Dit project onderzoekt hoe de Sint-Trudo Pastorij in Meerhout herbestemd kan worden tot een levendige ontmoetingsplek, zonder haar historische karakter te verliezen. Door te vertrekken vanuit aanwezige elementen zoals schouwen, behangpapier en ruimtelijke gelaagdheid, ontstaat een ontwerp dat verleden en heden verbindt. Het resultaat is een plek waar kunst, ontmoeting en creatie samenkomen in een buurtcafé, ateliers en een publieke tuin die generaties met elkaar verbindt.
De herbestemming van de Sint-Trudo Pastorij in Meerhout vertrekt vanuit de vraag hoe bestaande karakteristieke elementen opnieuw zichtbaar en betekenisvol gemaakt kunnen worden. De pastorij bevat een rijke gelaagdheid: oude schouwen, verschillend behangpapier per kamer, en subtiele ruimtelijke details. In plaats van deze complexiteit te verbergen, vormt ze de kern van het ontwerp.
Het project vertaalt deze historische sporen naar hedendaagse ingrepen: behangpatronen worden herwerkt tot abstracte, rustiger varianten in één kleurtoon per ruimte; schouwen krijgen een nieuwe functie als meubel of tentoonstellingsplek; en de originele materialen worden op zorgzame wijze geïntegreerd.
De functie van het gebouw evolueert naar een ontmoetingsplek voor jong en oud. Het programma omvat een laagdrempelig buurtcafé, open en gesloten kunstateliers, een muziekruimte en een studeer- en vergaderplek op zolder. De tuin, die altijd toegankelijk is, vormt de centrale schakel tussen gebouw en buurt en fungeert als publieke toegangspoort.
Een nieuw paviljoen, dat verwijst naar de oorspronkelijke context van een afgebroken bijgebouw, verbindt de verschillende delen van de pastorij opnieuw. De circulatie wordt verbeterd met een lift en extra verbindingen, zonder het karakter van het gebouw te verstoren.
Dit ontwerp is geen klassieke renovatie, maar een respectvolle herinterpretatie. Het project zoekt balans tussen bewaren en vernieuwen, tussen erfgoed en hedendaags gebruik. Zo wordt de pastorij opnieuw een betekenisvolle plek waar ontmoeting, creatie en geschiedenis hand in hand gaan.