Samenstilte
Britt De Cauwer
Master Interieurarchitectuur
2024— 2025
studio
Morfologie van het Interieur
promotoren
Marjan Michels
Eva Storgaard
De kerk openstellen naar de omliggende tuin en buurt aan de hand van raamopeningen op menselijke schaal
Ruimte voor creatie op toegevoegd volume, voor een nieuwe beleving van het kerkgebouw
Ruimte voor bezinning op het altaar, kan omgevormd worden voor andere activiteiten
Ruimte voor ontmoeten met bar en lokale volkskeuken
Isometrie van verschillende lagen en nieuwe toegevoegde elementen
Samenstilte
Samenstilte is een herbestemmingsproject voor de Sint-Lodewijkkerk, gelegen in de Dieseghemwijk in Mortsel. Door het dalende kerkbezoek staan veel parochiekerken in Vlaanderen leeg, wat vraagt om een nieuwe invulling die verder gaat dan religieuze functies. Dit project speelt in op de groeiende maatschappelijke vraag om kerken open te stellen voor een bredere gemeenschap, zodat ze ook in de toekomst kunnen blijven fungeren als ontmoetingsplaatsen.
In dit kader richt het ontwerp zich op de betrokkenheid van de lokale buurt en een zorggroep voor mensen met psychische kwetsbaarheden. Door het integreren van een bezinningsplek, buurtcafé, volkskeuken en creatief atelier ontstaat een multifunctionele ruimte waar sociale verbinding, zorg, rust en zingeving elkaar ontmoeten. Samenstilte wil zo de sacrale sfeer behouden én een sociale, culturele plek creëren, waarbij stilte en ontmoeting elkaar in evenwicht houden.
Als ruimtelijk uitgangspunt geldt de harmonieuze integratie van sacrale stilte en sociale ontmoeting, waarbij de kerk opnieuw wordt verbonden met de omliggende tuin en wijk. Nieuwe raamopeningen op menselijke schaal versterken de visuele en fysieke interactie met de omgeving.
De oorspronkelijke structuur van het gebouw wordt hersteld door de naoorlogse inkompartij te vervangen door een geïntegreerde ontvangstzone, waarin ook opslag voor tafels en stoelen is voorzien, wat multifunctioneel gebruik stimuleert. Het toegevoegd volume faciliteert ook de keuken, sanitaire voorzieningen en een extra ruimte voor creatie op een verhoogd niveau, toegankelijk voor buurtbewoners en verenigingen. Het toevoegen van een extra niveau creëert een nieuwe beleving van het kerkgebouw.
Bij het altaar zorgt een gordijnconstructie voor flexibiliteit, zodat de ruimte zowel bezinning, culturele activiteiten als optredens kan faciliteren zonder de sacrale functie te verliezen. De sobere interbellum-architectuur, gekenmerkt door baksteen en donker marmer, wordt verrijkt met tactiele, zachte materialen en een frisse kleurtoon, wat de materialiteit en beleving van het interieur verfijnt en nuanceert.