Heb je even?
Sara Huysmans
Master Interieurarchitectuur
2024— 2025
studio
Morfologie van het Interieur
promotoren
Marjan Michels
Eva Storgaard
Heb je even?
Als toegangspoort tot de suikerstad Tienen, verwelkomt het stationsgebouw dagelijks meer dan vierduizend reizigers. Net zoals vele stationsgebouwen in België, staat het neoclassicistische gebouw, tot ongenoegen van bezoekers en bewoners, al jaren leeg en bevindt het zich in een bouwvallige en verwaarloosde staat.
Door dit desolaat, verkeert het gebouw in een toestand van inactiviteit. Het is al lang geen plek meer waar reizigers naartoe komen om te verblijven, maar fungeert slechts als een overgangsplek naar hun volgende bestemming. Als knooppunt van beweging en stilstand, is het station niet alleen een plek waar reizigers haastig passeren, maar ook waar ze even geduldig wachten.
In een leefwereld dat draait rond snelheid en frictieloosheid, staat niemand graag te wachten. Toch doen we het allemaal. We wachten op de trein, op het einde van een zware dag, op de lente, op een toekomst met een hond en een tuin. Vaak wordt wachten gezien als een ouderwetse activiteit, die moet worden uitgeroeid. Maar kunnen we dit wachten niet bekijken als een moment voor ons zelf, alleen of met anderen? Want geduld is een schone zaak, hebben we altijd geleerd.
“Heb je even?” pakt deze problematiek aan door het stationsgebouw opnieuw te activeren en wachten te herdefiniëren. Door het gebouw en zijn originele elementen te respecteren, wordt er nieuw leven in het stationsgebouw geblazen. De tegels vormen de basis en het grid van een nieuwe invulling. Hieruit ontstaan ophogingen die een adaptief gebruik stimuleren. Zo kunnen we er zittend, liggend, staand en bewegend wachten.
Het gebouw wordt opgedeeld in een sociale, ontspannende en actieve wachtruimte, waar versmelting van activiteiten plaatsvindt. Een langgerekt pad doorheen het gehele gebouw verbindt zijn functies en nodigt uit tot ontdekking.