Het Archief Spreekt
Beeld, Blik en Plaats als Driehoek van Betekenis

Het vertrekpunt is niet het ontwerp als eindproduct, maar de waarneming: hoe plaats gelezen, vastgelegd en betekenisvol gemaakt wordt door de blik die erop valt. Door beelden te ordenen, te annoteren en thematisch te bundelen, wordt duidelijk hoe persoonlijke, professionele en culturele achtergrond de representatie van ruimte beïnvloedt. Beelden worden in dit onderzoek geen illustraties, maar instrumenten voor reflectie, vergelijking en interpretatie. De beeldvorming wordt benaderd als een actieve, subjectieve en evocatieve praktijk. De wandelingen en beelden maken plaats tot een relationeel en veranderlijk gegeven, waarin ook het gemiste of het onopgemerkte betekenisvol wordt. Het onderzoek toont hoe de architect als waarnemer, verbeelder en maker een centrale rol speelt in het verbinden van ervaring en ruimte. Deze masterproef beoogt geen generaliseerbare conclusies, maar wil een kritische ruimte openen voor aandacht en meerlagige waarneming binnen architectuuronderwijs en het vakgebied. Beelden worden zo dragers van mogelijke vragen en niet van sluitende antwoorden.